Afscheid

11 december 2017 - Port Elizabeth, Zuid-Afrika

De afgelopen week was mijn laatste week op GJ Louw. De hele week zijn we bezig geweest met het afronden van de trappen en de dossiers.

Op maandagavond zijn we met iedereen van het huis uit eten geweest, omdat het Matthijs zijn laatste avond was. Op dinsdag hebben we hem samen uitgezwaaid op het vliegveld.

Op donderdag hadden we een feest met alle leraren. Hiervoor gingen we naar een hele mooie locatie genaamd 'van Staden's Mouth'. Op het feest werd er gelachen, muziek geluisterd en gebraaid. Ook werden er kado's uitgedeeld, waarvoor we de week ervoor lootjes hadden getrokken. Sommige leraren hadden iets te diep in het glaasje gekeken, wat voor grappige, maar soms ook ongemakkelijke momenten zorgde. De weg naar huis zorgde voor wat zenuwen, omdat we nauwelijks benzine hadden. Tegen ons was gezegd dat we met het taxibusje mee naar de locatie konden, maar voor het feest kregen we de vraag of we met onze eigen auto konden gaan, omdat er niet genoeg ruimte was in het busje. Toen we bij de locatie aankwamen was onze tank bijna leeg, maar de leraren zeiden dat we in het eerste dorpje op de terugweg konden tanken. Rond half 5 wilden we naar huis gaan, omdat we 's avonds nog wat dingen gepland hadden. Toen we bij het dorpje Blue Horizon Bay aankwamen, bleek daar geen tankstation te zijn. We zijn dus maar terug gegaan naar alle leraren, die ons heel raar aankeken. Uiteindelijk is de man van een van de leraressen vanuit Port Elizabeth naar ons toe komen rijden (een rit van 45 minuten) met een jerrycan benzine. 

Deze donderdag was een hele rare dag. Ik heb op een dag zoveel verschillende emoties gehad. Op het ene moment was ik heel blij, omdat het feest gezellig was. Op het andere moment stond ik te huilen, zoals op het moment dat we afscheid moesten nemen van Klaas en van Mrs. Louwskitter. Ook sommige leraren hadden het er moeilijk mee dat we weggingen. Zo zei een van de leraren: "Onthoud dat Port Elizabeth en GJ Louw altijd je thuis zullen zijn en dat wij nu je familie zijn. De deuren staan altijd voor jullie open en we wachten op de dag dat jullie terug komen."

Zaterdagavond zijn we met een aantal meiden en de vriend van Manouk uit eten geweest, omdat Manouk uit het huis ging om met haar vriend te gaan reizen. 

Gisteren zijn we naar de markt geweest om souvenirs te halen, iets wat ik tot nu toe elke keer had uitgesteld. 

Zo heb ik in een week tijd afscheid genomen van een heleboel mensen. Ik merk aan mezelf dat het zo ook wel goed is geweest. Over 9 dagen ga ik naar huis en dat vind ik prima. Ondertussen geniet ik nog even van de zon en van een paar dagen Kaapstad!

Tot volgende week!

Liefs,
Wendy

Foto’s