Kaapstad

17 december 2017 - Kaapstad, Zuid-Afrika

Afgelopen week ben ik samen met Mirthe naar Kaapstad geweest, waar ik het ontzettend naar mijn zin heb gehad!

Op maandagavond vertrokken we met de bus naar Kaapstad. Na een rit van ruim 11 uur kwamen we op dinsdag om 6 uur 's ochtends aan. Aangezien ons hostel pas om 8 uur open was, zijn we eerst naar de McDonald's gegaan om daar te ontbijten. Om 8 uur gingen we naar ons hostel: Long Street Backpackers. Officieel zouden we pas om 12 uur kunnen inchecken, maar we hadden geluk en konden gelijk om 8 uur in onze kamer. We deelden onze kamer met een Nederlands stel, een Braziliaan, een Duitser en een Amerikaanse, allemaal hele aardige mensen. Onze eerste dag hebben we doorgebracht op de City Sightseeing bus, een hop on/ hop off bus. Hiermee konden we op een snelle en makkelijke manier alle hoogtepunten van Kaapstad zien en uitstappen waar we wilden. Zo zijn we op dinsdag langs de Tafelberg gereden, hebben we Camps Bay gezien en de V&A Waterfront, waar we ook een boottochtje deden. Daarnaast hebben we 's middags een historische wandeltocht gemaakt, waar een gids ons alles vertelde over belangrijke plekken zoals de Company Garden's en de plek waar Nelson Mandela zijn eerste toespraak hield. Het is bijzonder om zoveel Nederlandse geschiedenis terug te vinden in een land aan de andere kant van de wereld.

Op woensdag gingen we weer met de hop on/hop off bus, maar dit keer namen we een andere route. Deze route nam ons mee langs onder andere Imizamo Yethu, een township aan de rand van Kaapstad. Ook konden we via deze route overstappen op de wijnroute. De wijnroute nam ons mee naar Groot Constantia, een wijnboerderij die in 1685 werd opgericht door Simon van der Stel. Toen we terug gingen, was het heel erg koud. We zijn uitgestapt bij de V&A Waterfront en hebben hier lekker warme chocolademelk gedronken. 's Avonds zijn we met onze kamergenoten en een aantal andere mensen wat gaan drinken bij een bar.

Op donderdag was het tijd om actief te zijn. 's Ochtends hebben we de Lion's Head beklommen. Het uitzicht vanaf deze berg was echt super mooi en ondanks dat de tocht soms best zwaar en spannend was, heb ik ervan genoten. Hoe hoger we kwamen, hoe steiler de klim werd. Op de route waren er dan ook ladders en kettingen om ons omhoog te helpen. Toen we weer beneden waren, zijn we door gegaan naar de Tafelberg, waar we met de kabelbaan omhoog zijn gegaan. Ik vond het helaas een beetje tegenvallen, maar ik ben wel blij dat ik op de Tafelberg ben geweest, zodat ik weet hoe het was. 's Avonds gingen we mee met de Sunset Tour. Deze bracht ons naar Signal Hill, waar we de zonsondergang bekeken. Vanaf Signal Hill hadden we een heel mooi uitzicht op de stad en konden we in het donker langzaam alle lichtjes aan zien gaan.

Op vrijdagmorgen gingen we weer terug naar huis met de bus. Wat een 11 uur durende rit zou moeten zijn, werd uiteindelijk een 27 uur durende, helse terugreis. Officieel zou onze bus om half 7 vertrekken, maar ons werd verteld dat de bus pas om half 10 zou aankomen. Heel vervelend dat we dus 3 uur moesten wachten, in een hele grote hal, zonder enige vorm van vermaak. Om half 10 kwam er een bus, maar deze kwam blijkbaar alleen mensen afzetten. Op dat moment vertelden ze ons dat onze bus pas om half 11 zou komen en dat we dus nog een uur moesten wachten. Om half 11 kwam een vrouw van de busmaatschappij ons vertellen dat er een groot ongeluk was gebeurd en dat de bus vast stond op de snelweg, totdat de politie de weg vrij had gemaakt. Dit bleek achteraf één grote leugen te zijn, want de buschauffeur vertelde ons dat hij helemaal niet had hoeven wachten voor een ongeluk. Uiteindelijk kwam de bus om 1 uur aan en vertrokken we om kwart over 1. De bus was heel comfortabel en lekker rustig. Onderweg kwamen er wel meer mensen bij, waaronder een jongen waar we hele lange gesprekken mee hebben gehad. Rond 5 uur stonden we stil, iets wat wel vaker gebeurde om mensen op te pikken. Toen het op een gegeven moment wel heel lang duurde, vroeg ik aan een van de chauffeurs wat er aan de hand was. Hij vertelde dat de bus oververhit was en dat er een probleem was met de luchtdruk. Er was een monteur onderweg vanaf Kaapstad om het probleem te verhelpen. Tijdens het wachten hebben we hele leuke gesprekken gehad met deze buschauffeur, waardoor de tijd best snel ging. Toen het probleem na een aantal uur was verholpen, konden we weer verder reizen. Rond een uur of 10 kochten Mirthe en ik koffie voor de chauffeurs, waar ze heel blij mee waren. Hierna gingen we proberen te slapen. Rond 12 uur wilde ik me net omdraaien om comfortabeler te liggen, toen ik een knal hoorde. Op dat moment stopten we gelijk langs de kant van de weg en de man achter mij zei dat we een lekke band hadden. Ik was gelijk geïrriteerd; nog meer vertraging. Op dat moment schreeuwde een chauffeur dat we allemaal uit de bus moesten komen en zodra ik mijn tas en schoenen had gepakt, kwam er een rookwolk de bus in. Ik zat achterin en deze rookwolk kwam ook van achteren, van de motor. Op dat moment besefte ik me dat de bus in de brand stond en raakte ik compleet in paniek. De mensen voorin de bus leken geen haast te hebben, waardoor het voor mijn gevoel uren duren voordat ik eindelijk uit de bus was. Daarmee was het probleem nog niet opgelost, want nu stonden we buiten langs de snelweg, in het pikdonker. Het bedrijf zou een nieuwe bus sturen vanuit Kaapstad, maar het zou dus wel nog 5 uur duren voordat deze bus er was. Ondertussen kwamen er twee bussen langs, maar deze hadden geen plek meer voor ons. Om 2 uur belde onze 'vriend' de chauffeur weer naar het bedrijf om te vragen waar de nieuwe bus nu was en toen bleek dat de bus nog niet eens vertrokken was uit Kaapstad. Hij moest eerst gerepareerd worden. In totaal kon het dus nog wel 7 uur gaan duren voordat er een nieuwe bus zou komen. Op dat moment voelde ik me totaal hopeloos en wilde ik ontzettend graag veilig in mijn bed liggen. Kort hierna kwam er nog een bus langs en hier bleken nog 2 plekken te zijn. Onze favoriete buschauffeur heeft ervoor gezorgd dat wij in deze bus konden zitten en hier was ik ongelofelijk blij mee. Om half 4 zaten we dus weer in een bus richting huis en om iets voor 9 waren we terug in Port Elizabeth, 16 uur later dan gepland. 

Helemaal gesloopt kwamen we thuis aan, opgevangen door onze lieve huisgenootjes. Ik heb gelijk naar huis gebeld om het hele verhaal te vertellen. Daarna ben ik lekker gaan douchen en heb ik 4 uurtjes geslapen, om iets van de gemiste slaap in te halen. 

Over 3 dagen ga ik naar huis en dit is dus mijn laatste blog vanuit Zuid-Afrika. Ik ga dit geweldige, maar gekke land wel missen. Ondanks een aantal tegenslagen, heb ik het hier ontzettend naar mijn zin gehad en heb ik heel veel mooie mensen mogen leren kennen. Van mijn stage heb ik heel veel geleerd en ik zal GJ Louw nooit meer vergeten. Tot over 4 dagen Nederland, ik heb je toch wel gemist!

Volgende week zal ik nog één blog schrijven, dus tot volgende week!

Liefs,
Wendy

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade